Nie dorzucamy kontentu, lecz dbamy o uwagę i wzmacniamy zdolności do świadomego budowania różnorodnych form wiedzy w przekonaniu, że tylko taka różnorodność może stać się podstawą dla autentycznej kultury cyfrowej.

Zajmujemy się szeroko rozumianą edukacją w sposób, który wyrasta z namysłu na przecięciu zaangażowanej nauki, filozofii, literatury i działalności społeczno-kulturalnej.
Działaniami Pracowni Współtwórczej chcemy odpowiadać na systemowe wyzwania związane z technologizacją życia, rozproszeniem uwagi, pogłębiającymi się nierównościami społecznymi, zapaścią ekologiczną i ogólnym poczuciem braku sprawczości. Wychodzimy z założenia, że wszystkie te wyzwania są ze sobą powiązane.

 W Pracowni Współtwórczej pracujemy na pojęciach i testujemy je w konkretnych działaniach.



Jak działamy?



Piszemy, projektujemy i dzielimy się wiedzą oraz praktykami mającymi na celu pogłębienie rozumienia techniki w kontekście rozległej transformacji cyfrowej oraz jej wpływu na życie psychiczne i jakość relacji społecznych.

 Prowadzimy badania, organizujemy działania, warsztaty, wykłady, seminaria, które uposażają w narzędzia potrzebne do prowadzenia dobrego życia w dobie powszechnej algorytmizacji i automatyzacji myśli, słów, emocji i zachowań.

Bez edukacji nie ma socjalizacji. Dlatego pracujemy z różnymi grupami społecznymi, wiekowymi i kompetencyjnymi, aby wytwarzać więź społeczną i zapobiegać powstawaniu nierówności.

Przeciwdziałamy rozproszeniu uwagi (przebodźcowaniu) poprzez upowszechnianie międzydziedzinowej wiedzy na temat głębokiej uwagi i jej funkcji psychospołecznych.

Tworzymy nowe i reinterpretujemy stare pojęcia, łączymy kulturę z nauką, wiedzę o literaturze z krytycznym ujęciem technologii, rozwijając w ten sposób technopoetykę.

Doradzamy i konsultujemy, ale przede wszystkim współpracujemy z instytucjami zainteresowanymi prowadzeniem kompleksowych programów (edukacyjnych, kulturalnych, społecznych), które pozwalają zwiększyć emancypacyjny potencjał nowych technologii i zmniejszyć ich toksyczne właściwości.